and all the way back again...

nog niet helemaal bekomen van machu picchu gaan esther en ik door naar copacabana. Naar lake titicaca (de boliviaanse kant). afscheid nemen van alle lieverds in het hostal in cuzco en op weg naar puno. we reizen samen met de 2 chillenen, supergezellig, señor Feliz en señor Muppet.In Puno op de busterminal in de kou wachten. onze gekochte kaartje omwisselen voor andere kaartjes, 1 sol betalen voor weet ik veel wat! heel duidelijk allemaal.dan 2 uurtjes verder rijden en we stoppen bij een bank waar je geld kan wiselen plassen en chips kopen. dan 10 min verder weer uitstappen voor de peruaanse grens, in de rij, papiertje invullen stempeltje en 100 meter verder lopen naar de boliviaanse grens, in de rij, stempeltje, in de bus en dan nog 15 min naar copacabana. Daar kopen we meteen een kaartje voor de boot naar Isla del Sol. een eiland in titicaca. kopje ´koffie´ broodje en de boot op. esther en de jongens zitten boven op de boot en ik warm beneden tussen een stel hippies met trommels! geniaal. 1,5 uur later aangekomen op het eiland worden we door een jongetje van ongeveer 12 jaar ongevraagd naar boven geleid. es en ik nemen het eerste hostel het heeft een prachtig uitzicht over het meer. we zijn compleet uitgeput, wij dachten dat doen we wel even die trapjes op isla del sol, maar we zitten op 4000 meter hoogte en dat voel je!! een kamer met schimmel en 1 bed maar het is maar voor 1 nachtje. we keutelen wat rond en hijgen en puffen wat af en genieten van het uitzicht met een drankje. s´avonds met de jongens pizza eten en lekker vroeg naar bed!. de volgende dag hebben we geen kont gedaan! wel zijn we goed verbrand, het was en mooie dag. rond 3 uur terug met de boot en toen heb ik meteen een ticket gekocht naar arequipa want ik wist dat vanuit daar de bussen gingen naar ica.Ja ik ging terug naar huacachina,die lagoon. ik had het besloten. verlieft? ja wel een beetje.
esther en ik hebben nog snel wat gegeten en toen afscheid genomen, we gaan nu alleen verder, esther verder bolivia in naar la paz. en ik heb nog nooit zo´n rare busreis gehad. bij de grens deden ze moeilijk en in plaats van 20 min hebben we een uur gewacht, ze waren saggerijnig ofzo? toen werd onderweg de bus 2 keer gecontroleerd op weet ik niet wat? en vooral de bejaarde vrouwen met de draagdoeken moesten het ontgelden, heel wat geschreeuw en gehuil en verder gebeurde er niks! ze hadden te veel spullen bij zich ofzo. 9 uur later in arequipa heb ik meteen de buis naar ica gepakt, nog 12 uur te gaan! en das altijd meer dat weet je!
de weg langs de kust was mooi en het laatste stuk droog en saai en dan heb je het ook wel gehad. aangekomen in huacachina was het een beetje een verassing dat ik er die dag was dus dat was leuk! douchen, drankje en vroeg gaan slapen. in huacachina heb ik niet zoveel gedaan moet ik toegeven. boeken lezen, met backpackers kletsen, zwemmen,wandelen,zonnen, de duinen beklimmen naar de bioscoop, s´avonds met de hippies muziek maken en dansen.en helpen in het restaurant van julio.ben wel gaan sandboarden en dat ging heel erg goed was echt gaaf! maar toen ik terug kwam was er veel commotie er was iemand verdronken in het meer. iemand die eigenlijk zijn vriendin wou redden, het blijkt wel vaker te gebeuren, veel mensen kunnen niet zwemmen,drinken een biertje en worden overmoedig.en de volgende dag is een sandbuggy (zo´n speciale grote auto die door de duinen scheurd met touristen) over de kop geslagen en de chauffeur heeft het niet gered! echt 2 rare dagen, dus dan gaan mensen hier het op een zuipen zetten en word alle drank op tafel gezet en dan was het eigenlijk nog best gezellig,klinkt raar maar zo gaat dat hier.
maar het werd tijd om te gaan,ik voelde me thuis in huacachina en had het erg fijn maar ik moet richting buenos aires en de tijd gaat dringen.
dus afscheid nemen en met de bus naar tacna, dicht op de grens bij chili.het is een leuk stadje en heb al veel rondgelopen en musea gezienik heb een kamer met tv en das wel ff fijn. morgen ga ik met de taxi de grens over, stempeltjes halen enzo en dan 2 bussen achter elkaar naar argentinie, als het goed is ben ik woensdag avond in salta! dan ga ik in 7 daagjes tijd naar beneden naar buenos aires. ik ga peru missen, met het systeemloze systeem, de ongeduldige mensen, rare eten, gaten in de weg, hordes mensen die de bus in komen om je lekkernijen te verkopen, het gevaarlijke verkeer, goedkeurende fluitjes van lelijke mannen haha! het heerlijke fruit!spontane muziekoptochten, pacha mamma en noem maar op.... daaaag peru! ik ga me hartje helen in het volgende land! gracias por todo yo vuelvo