machupicchu

ik zal in het kort vertellen over cuzco, het is hoog, mooi, druk,autenthiek en heeel erg touristisch. heel veel gringo´s en om de 10 meter word je van alles aangeboden wat je niet wil hebben! we hebben een leuk hostel dat is verbonden met een vrijwilligersorganisatie. in het hostel is een leuke groep mensen die volgende week de inka jungle trail gaan doen, das een 4 daagse tocht naar machupicchu. er zijn verschillende inkatrails door heel peru en naar ecuador. de bekendste is die over de bergen maar die is gesloten vanwege het regenseizoen. we sluiten ons aan bij de groep en gaan ons voorbereiden door de trappen te ´beklimmen´ van cuzco. zwaar buiten adem en zwetend angekomen bij een enorm jesusbeeld, mooi uitzicht en een pamfluitman. morgen weer! een goede oefening voor de trail! (naja het was maar een uurtje.maar het is goed om te voelen hoe je lichaam reageerd op een laag zuurstof gehalte) zo doen we dat nog een keer en we gaan met een aardige peruaanse jongen (waarvan ik de naam niet meer weet) een dagje wandelen in de heilige vallei! supermooi! hij veteld veel over de inka´s en de omgeving en peru.maar alles naar beneden lopen en das best zwaar, maar het was het waard. dat was een goede oefening! verder heeft cuzco leuke restaurantjes en barretjes, en zelf 2 goede koffieplekken! jeej!
oke.... het is de 7e, shoppen voor de trail en vroeg naar bed morgen om 7 uur klaar staan.

dag 1 8-2-11
met ze alle in het busje (9 personen)
en nog een uur wachten op....? lekker 90´s muziek op. we rijden ongeveer 2 uurtjes omhoog en stoppen in de mist in de bergen. de fietsen worden uitgeladen, de gekleurde poncho´s gaan aan helmpjes op en we krijgen fietsuitleg. de weg is ´vrij´ en gaat naar beneden. prachtig uitzicht! lekker zingen op de fiets dat heb ik gemist! over de weg stroomt af en toe een waterval, daardoorheen fietsen moet je! en je bent zeiknat! maar het is het waard!
naa iets langer dan een uur berijken we het eindpunt. naja er is een landverschuiving dus we kunnen niet verder. de regen veroorzaakt dit en de weg is weg! maar op dat moment word de weg ´gemaakt´ en zouden we eroverheen moeten kunnen met het busje. voor ons is een grote bus.... als die het haalt halen wij het ook?
pfff naja we zijn nu zeiknat in een warme bus op weg naar santa maria, vanuit daar gaan nog een paar mensen wildwaterraften (waaronder esther)
ik wandel door het dorpje en geniet.

dag 2
dit word de wandeldag 23 km in ongeveer 8 uur met pauze en uitleg over vanalles. ooeeh en ik heb al blaren van de heilige vallei tocht, maar we gaan en het is mooi, omhoog omhoog omhoog! over een andere landverschuiving, voetje voor voetje... langs mango. papaya. en jackfruit bomen. lang koffie en cocaplantages! traptreden omhoog door het bosachtige berggebied, omhoog omhoog! we lunchen in een huisje op de berg en leren over de traditionele manier van leven en de religies voordat de spanjaarden kwamen. de werking van coca en de gedachte erachter (en ja! als je zoveel trappen bouwt dan moet je wel coca kauwen!) die inka´s toch! het is wel gaaf om te bedenken dat ze deze weg hebben gemaakt en belopen.
en dan gaan we weer verder omhoog. het uitzicht is wederom fantastisch en je maag draait zich af en toe even om als je naar beneden kijkt.
wel grappig om te merken dat je steeds beter om kan gaan met hoogte en ademhaling. dan gaan we langzaam weer naar beneden en lopen door de jungle, geniaal! zo groen en mooi en het ruikt zo lekker! warm en vochtig.
heeel warm. dan zou er een auto komen die ons tot aan de volgende landverschuiving zou brengen en die konden we dan mischien oversteken of eerst naar beneden moeten lopen en dan weer omhoog, het is lastig in het regenseizoen, je weet nooit of de weg er nog wel of niet is. maar de auto was er niet en we moesten lopen. maar toen kwam er een grote truck en konden we liften! jeej! doodeng want je denkt dat het eigenlijk niet past zo´n grote auto op zo´n klein weggetje! en toen nog eens dubbelgeluk, de weg was vrijgemaakt en we konden eroverheen, goed uitkijken voor vallende stenen. het is indrukwekkend om te zien wat de natuur doet! aangekomen in santa theresa met ze allen gegeten en gaan dansen in een barretje jaja dat we daar nog de energie voor hadden! ik heb slippers gekocht want het enige waar ik echt last van heb zijn me blaren voor de rest voel ik me goed.
dansen op flipflops!

dag 3
regen... poncho´s aan. iedereen een ander kleurtje! heel grappig om te zien. de hele trail volgen we de rivier, hij is woest en groot nu in dit seizoen. we gaan erover heen met een kabelkarretje, heel leuk. verder was de route niet zo interesant. de bergen zijn mooi en indrukwekkend maar ik heb het zwaar en raak achterop, de groep is vandaag niet zo´n eenheid en het is ieder voor zich. mentaal veel zwaarder dan fysiek. ik wil heel vaak opgeven en als de natuur indrukwekkend is krijg je nieuwe energie maar in de regen is alles zwaarder. dan stuiten we op een blokkade! de president is er jaja, die komt even de brug controleren ofzo lekker met de helicopter. ik vind het allemaal prima, heb ik even rust.
dan met ze allen lunchen, en voor de vega´s is het elke dag hetzelfde rijst met patat en avocado, en als je geluk hebt een plakje tomaat.
it does not float my boat! maarja, we vervolgen onze tocht langs de treinrails naar aquas calientes, het dorpje bij machupicchu. dit is mooi en dat geeft weer energie. alles schuurd en schaafd en zweet en brand en morgen moet ik nog naar machupicchu? waaaah!
liedjes zingn dan maar! keeping up the spirits! eten in een vreselijk restaurant! zelf pastasaus moeten halen we bitchen wat af heerlijk!.
ik waag nog 1 dansje en dan naar bed, morgen om 3 uur op!!

dag 4!
om 4 uur s´nachts in het donker 20 min lopen naar de brug, daar in de rij gaan staan en wachten... koud en regen en je weet dat je zo een trap op moet(een inka trap he!dus geen tree hetzelfde)in machupicchu is er nog een berg, de waynapicchu en alleen de eerste 200 krijgen een stempel om naar boven te mogen, je moet dus een beetje doorlopen op de trap want op een gegeven moment komen de bussen boven aan en als je dan geen stempel krijgt is het pech. 4:30 poort gaat open, oke bring it on! trappen.... het houd niet op! het is pikkedonker je krijgt bijna geen adem en je gaat hoog! dan kom je in een soort ritme, trance, de zon komt op, mensen lopen je voorbij, je moet door! je wil die stempel, is daar het einde? ben je halverwege? houd het ooit op!? het was toch 45 min? het is nu al een uur!
doorgaan! en dan ben je der.....
snel in de rij gaan staan. ik heb gehuild van geluk! zo hard. ik heb het gehaald! helemaal zelf. 10 keer gedacht dat ik het niet kon en nu sta ik hier, en ik kreeg nog een stempel ook!!!! niet dat ik die berg ga beklimmen! want das nog een uur omhoog. maar het is de eer.
en dan naar binnen in machupicchu, het is mistig en koud, we krijgen een tour maar ik kijk alleen maar om me heen, de zon breekt door en je ziet steeds meer van de omgeving, het is grooot! de mist maakt alles nog spiritueler, ik ben er......

dan picknicken en rondkijken, al die terrassen en bergen en huisjes, ik had niet gedacht dat het zo groot was. even bijkomen. ik ben zo emotioneel elke keer als ik iets moois zie ga ik huilen, maar het is van blijdschap. lekker me flipflops aan en genieten, de zon breekt goed door en daar achter de wolken komt een inmens grootte berg tevoorschijn! zie ik daar mensen op lopen? is dat de waynapicchu? ik besluit een klein stukje de berg op te gaan een mooi plekje uit te zoeken voor een foto en een bammetje maar helemaal omhoog dat red ik niet.
maar hier is geen tijdsdruk omhoog en het is zoo mooi dat voor dat ik het weet ineens boven ben! ja hoooor! heb het gewoon gered, ben ook nog eens mensen een handje aan het helpen.(klein handje hoor)
supergaaf uitzicht over heel machupicchu. chillen kletsen genieten. dan rustig naar beneden en lachen om de llama´s en nog meer genieten van het uitzicht, je ogen zijn te klein! wil hier nooit meer weg, voel me zo sterk!
maar.. ik ga wel lekker met de bus naar beneden.
aangekomen in aquas calientes bekomen van alles wachten op de groep, veel mensen zijn ziek, das van dat stomme restaurant van gister.
dan met het treintje naar ollantaytamboo en daar met de bus naar cuzco. raar hoor, zit je ineens weer in de realiteit. lekker slapen.. heel heel heel lang slapen.

het is nu 2 daagjes later en de muggensteken en schaaf en schuurwondjes genezen en verder voel ik me supergoed, het feit dat het zo zwaar was soms en dat ik het heb gered en nog een beetje meer.. is voor mij de onvergetelijke ervaring. ik ga hier nog lang van nagenieten.
ik heb foto´s gemaakt, maar het is niet hetzelfde als daar zijn.
nu gaan we naar lake titicaca en dan scheiden onze wegen.
tot dan! dikke kus!!!!