Happy Songkran!

Tijd om het eiland te verlaten. De bussen en treinen raken steeds voller met touristen die in het noorden van Thailand oud en nieuw willen gaan vieren, oftewel Songkran. Het begint ergens rond 10, 11, 12 april? Lekker vaag. Maarja ik wil ook naar het noorden want daar blijkt het toch echt het leukst te zijn. Ook is bijna de hele thaise bevolking vrij of gaat met vakantie dus het is beter om ruim van te voren op je bestemming te zijn. Maar ik was lui en heb tot het laatst gewacht. Dus geen treintje voor mij vanuit Bangkok maar een bustocht van 24 uur vanaf het eiland tot Chiang mai. Koste me 30, en dat is een goede deal.

Ik schrijf dit nu een paar weekjes later en ik ben er al van bijgekomen. Maar de reis van Koh Chang naar Bangkok was hell. Los van het feit dat ik een tourbus had gererveerd en (geen mini bus want die vind ik niet relaxt). Werd het toch ineens veranderd naar een minibus want de grote was kapot. Oke kan je niets tegen in brengen. Maar de chauffeur van de minibus was een totale gek.. waarschijnlijk ook nog een junk want hij was zo paranoia als maar zijn kan. Het hele busje was gespannen en de chauffeur praatte de hele tijd in zichzelf of werd boos op ons.. Uiteindelijk aangekomen in Bangkok ( een half uur vroeger dan geplannend want hij reed hard!). Begreep ik uit zijn vage woorden dat hij nog doorging naar Chiang Mai. Mijn bestemming. Nou no way! ik ben uitgestapt en ben naar het reisbureau gelopen en heb er voor gezord dat ik in een andere grote bus kon. Ik denk dat hij niet echt door ging rijden maar ik wou van hem af. Helaas was de grote bus heeeeel warm en de airco was kapot, maar er waren 2 chauffeurs die rustig reden en om de 2 uur een pauze namen. Ik was allang blij! probeer wat te slapen. Aangekomen in chiang mai precies 24 uur later ben ik naar het hostel gegaan waar Linda ( een reisgenoot) een kamer voor 2 had en ik ben in bed gestort en heb vervolgens 2 dagen met een heel koud biertje aan het zwembad gehangen.

En toen was het oud en nieuw!
Het originele feest is dat in het heetste seizoen ( nu dus) het feest is met water. Geurig water wat in kleine kommetje over verscheidene buddha beelden wordt gegoten. Een soort zegening en reiniging. Ook kun je wat water over de handen van de ouderen gieten en in ruil daarvoor krijg je een gebedje. Of jongeren die het water in elkaars nek gieten en dan kun je stiekem misschien wel bij een leuk meisje een bh bandje zien ;). Langzamerhand is het uitgegroeid tot een watergevecht. En niet 1 dag, nee 5! de eerste dag was rustig met voornamelijk touristen. Iedereen koopt waterpistolen of emmertjes. Dag 2 was een mooie parade met muziek, tientalle karren met buddhas erop die werden natgegooid, prachtige verkleede traditionele dames ( helemaal doorweekt). En die parade duurde 4 uur. Iedereen is doorweekt en als je iemand natspuit word er geglimlacht of bedankt! Geen politie, geen ruzies, geen dronken ongelukken niets van dat alles. Iedereen is is opperste stemming. En zo heb ik 5 dagen meegedaan. Alles in speciaal daarvoor gekochte plastic hoesjes gedaan en mijn waterpistool paraat, je bent al nat voordat je je 1e koffie op hebt. Ook rijden er jeeps rond met enorme blokken ijs die mensen in hun tonnen doen, dus soms word je overladen met ijswater.... heerlijk. Het is namelijk 38 graden.

Ik heb Neil en Andrea ontmoet in de bus naar chiang mai (die hete bus).Een engelsman en een Italiaan.
En ik kom ze regelmatig tegen, we eten samen , meer mensen sluiten zich aan en we besluiten met dat groepje door te reizen naar Pai. Een schattig dorpje nog verder naar het noorden. De weg bestaat uit 172 bochten maar er zijn prachtige uitzichten onderweg. De chauffeur is top! Mijn vertrouwen in thaise chauffeurs is weer hersteld.

Pai is leuk, we hebben scooters om ons mee te vervoeren en er rijden amper auto's of taxi's. Maar na 5 dagen heb je Pai ook wel gezien. Toch nog best touristisch en na een tochtje naar een waterval, klooster, tempels, platteland en bijna alle kroegjes gezien te hebben is het tijd om verder te gaan.

Mijn reisgenoten ( de engelsman en italiaan) zijn fijne lui en we besluiten samen verder te gaan. Nog hoger naar het noorden, tegen de grens van Myanmar. Het vallei dorpje : Mae Hong Son. Even weg van de touristen. En daar ben ik nu.

En nu moet ik keuzes gaan maken wat ik nog wil doen en zien. Ik vindt Thailand leuk, maar echt vol ben ik er niet van. Alles maar dan ook alles is op toeristen gefocust en daar word je af en toe wel gek van.

Ik zit er aan te denken om een vlucht naar Bali te boeken.
Of misschien toch Laos te bezoeken?
Of een meditatie cursus te doen van 10 dagen in Java
( jaja mensen .. zo 1 met 10 dagen stilte... Vipassana).

Ik heb nog best wat tijd en ik begin te wennen aan het feit dat het nu ondertussen 43 graden overdag is...

Ik hou jullie op de hoogte!

sawasdeee khaaa